1942
MilitariaRok wydania: 2024
ISBN: 978-83-7219-778
Oprawa: twarda
Ilość stron: 46
Wymiary: 215 x 300
Dostępność: Na półce
60.00 zł
Rok 1942 to przełomowy okres zmagań w wojnie na Pacyfiku. Pierwsze półrocze było naznaczone pasmem klęsk na lądzie (Malaje i Singapur, utrata Filipin, Holenderskich Indii Wschodnich i Nowej Gwinei) i na morzu (bitwa na Morzu Jawajskim, atak lotniskowców japońskich na bazy brytyjskie na Cejlonie, nalot na Darwin).
Kulminacja nastąpiła w czasie bitwy powietrzno-morskiej pod Midway, gdy na dno poszły cztery japońskie lotniskowce z Kido Butai. Niewątpliwie, był to punkt zwrotny w wojnie na Pacyfiku i działaniach amerykańskiego lotnictwa morskiego. Rozwijającą się supremację siły zbrojne USA potwierdziły w zmaganiach o Guadalcanal, na Aleutach i na Nowej Gwinei.
Na Oceanie Atlantyckim amerykańskie lotnictwo morskie zostało zaangażowane do walki z niemiecki- mi okrętami podwodnymi, które latem 1942 roku dziesiątkowały żeglugę u wschodnich wybrzeży USA. Samo- dzielna operacja lotnictwa US Navy było wsparcie lądowania wojsk amerykańskich w Afryce Północnej.
8 października 1940 roku została ogłoszona i wydana instrukcja SR-2B, która kompleksowo regulowała ma-lowanie i oznakowanie samolotów morskich USA.
Wysłano
13 października 1941 roku Bureau of Aeronautics wydało kolejna instrukcje Aer-E-2571-DMC F39-5, która nakazywała, aby wszystkie samoloty zaokrętowane zostały pomalowane, tak jak samoloty patrolowe tzn. na górnych powierzchniach farba Blue Gray, a na dolnych Non Specular Light Gray ANA 602.
Taki kamuflaż otrzymała większość samolotów, wodnosamolotów i łodzi latających US Navy, USMC i USCG.
Sporadycznie używano samolotów noszących przedwojenne" malowania, np. tylko z wykorzystaniem farby ANA 602.
Natomiast znacznej ewolucji uległ używany system oznaczeń rozpoznawczych, ich wielkość i wzory oznaczeń.
Informacje o malowaniu i oznako- waniu zostaną uzupełnione podstawowymi danymi o organizacji jednostek i używanych wówczas samolotach, wodnosamolotach, amfibiach i łodziach latających.
Książkę ilustrują plansze barwne przedstawiające wzory malowania samolotów lotnictwa morskiego USA w 1942 roku.
Kulminacja nastąpiła w czasie bitwy powietrzno-morskiej pod Midway, gdy na dno poszły cztery japońskie lotniskowce z Kido Butai. Niewątpliwie, był to punkt zwrotny w wojnie na Pacyfiku i działaniach amerykańskiego lotnictwa morskiego. Rozwijającą się supremację siły zbrojne USA potwierdziły w zmaganiach o Guadalcanal, na Aleutach i na Nowej Gwinei.
Na Oceanie Atlantyckim amerykańskie lotnictwo morskie zostało zaangażowane do walki z niemiecki- mi okrętami podwodnymi, które latem 1942 roku dziesiątkowały żeglugę u wschodnich wybrzeży USA. Samo- dzielna operacja lotnictwa US Navy było wsparcie lądowania wojsk amerykańskich w Afryce Północnej.
8 października 1940 roku została ogłoszona i wydana instrukcja SR-2B, która kompleksowo regulowała ma-lowanie i oznakowanie samolotów morskich USA.
Wysłano
13 października 1941 roku Bureau of Aeronautics wydało kolejna instrukcje Aer-E-2571-DMC F39-5, która nakazywała, aby wszystkie samoloty zaokrętowane zostały pomalowane, tak jak samoloty patrolowe tzn. na górnych powierzchniach farba Blue Gray, a na dolnych Non Specular Light Gray ANA 602.
Taki kamuflaż otrzymała większość samolotów, wodnosamolotów i łodzi latających US Navy, USMC i USCG.
Sporadycznie używano samolotów noszących przedwojenne" malowania, np. tylko z wykorzystaniem farby ANA 602.
Natomiast znacznej ewolucji uległ używany system oznaczeń rozpoznawczych, ich wielkość i wzory oznaczeń.
Informacje o malowaniu i oznako- waniu zostaną uzupełnione podstawowymi danymi o organizacji jednostek i używanych wówczas samolotach, wodnosamolotach, amfibiach i łodziach latających.
Książkę ilustrują plansze barwne przedstawiające wzory malowania samolotów lotnictwa morskiego USA w 1942 roku.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
