archeo [1153]
armie i żołnierze [4024]
biografie i wspomnienia [9477]
czasopisma odkrywców [850]
czasy starożytne [1369]
deser [2374]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1980]
fortyfikacje i podziemia [516]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2118]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1529]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1418]
ludzie, czasy, obyczaje [7487]
machiny wojenne [2193]
mity i religie [1907]
odkryj historię [504]
ofiary wojny [2428]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6334]
polityka i ideologia [4508]
Polska po wojnie [2770]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2072]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [491]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4660]
zamki, dwory, pałace [530]
Ziemia Obiecana [914]

To doskonale przeprowadzone badanie naukowe zasługuje na publikację z następujących powodów: w nowatorski sposób przyczynia się do poznania procesu modernizacji Rosji w okresie Piotra I, a poprzez gruntowną rekonstrukcję korzeni reform wojskowych i ich realizację, rzuca nowe światło nie tylko na owe rosyjskie zmiany w zakresie wojskowości, ale także na warunki modernizacji państwa w ogólnym wymiarze. Podjęty proces badawczy przynosi nowe ustalenia empiryczne, a także przekonującą reinterpretację niektórych kluczowych problemów, przy wykorzystaniu teorii aktorów-sieci jako narzędzia analitycznego i ram interpretacyjnych. Analizując dokonania i życie osobiste Adama Weyde, świadomie skupiają się na osobowości tzw. „drugiego planu”, działaczu polityczno wojskowym, aby podkreślić, w jaki sposób „autokratyczna reforma” została osadzona w bardzo złożonych procesach wymiany doświadczeń i wiedzy zawodowej oraz interakcji międzyludzkich.

Z recenzji prof. Michaela G. Müllera

Mamy do czynienia z fundamentalnym opracowaniem historycznym poświęconym roli jednostki uczestniczącej w procesie reformy państwowej Piotra I, której rezultatem było przekształcenie Państwa Moskiewskiego w Imperium Rosyjskie. Generał Adam Weyde (1667–1720), urodzony w niemieckiej rodzinie luterańskiej w Moskwie, stał się jednym z „ludzi reformy” – osobą z najbliższego otoczenia cara, realizującą jego rozkazy w zakresie budowy regularnej armii. Na kartach swojej pracy odpowiadają na bardzo istotne pytania – w jaki sposób odbywała się swoista „rekrutacja” takich właśnie ludzi spośród ogólnej masy ludzi zobowiązanych do służby oraz w jaki sposób pięli się po szczeblach kariery w armii i aparacie państwowym. Opracowanie wskazuje, że głęboko przemyślana polityka kadrowa umożliwiała realizację ambitnych celów państwa przy słabych warunkach materialno-finansowych kraju.

Z recenzji prof. Pawła A. Krotowa

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: