archeo [1151]
armie i żołnierze [4013]
biografie i wspomnienia [9443]
czasopisma odkrywców [849]
czasy starożytne [1365]
deser [2373]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1970]
fortyfikacje i podziemia [514]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2107]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1526]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1414]
ludzie, czasy, obyczaje [7466]
machiny wojenne [2180]
mity i religie [1893]
odkryj historię [503]
ofiary wojny [2426]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6314]
polityka i ideologia [4493]
Polska po wojnie [2759]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2065]
sekretna wojna [884]
tajemnice, skarby, przygody [488]
warsztat [940]
wojny, batalie, potyczki [4649]
zamki, dwory, pałace [529]
Ziemia Obiecana [912]

Tuż po upadku reżimu Czerwonych Khmerów, na początku 1979 roku, Zbigniew Domarańczyk przekracza granicę zamkniętej od czterech lat, umęczonej i straumatyzowanej Kambodży. To nie sławny na cały świat włoski reporter Tiziano Terzani wjechał wtedy pierwszy do Kambodży - jak sam twierdził. To był nasz Domarańczyk. Nowe władze wydają mu wizę wjazdową nr 1. Polski operator kamery oraz dźwiękowiec dostają wizy nr 2 i 3.
Reżim Czerwonych Khmerów dokonał jednego z największych ludobójstw w nowożytnej historii świata. Autor książki rozmawia z ocalałymi i sam siebie pyta, jak to się mogło stać. Docieka dlaczego zabijano z tak niebywałym okrucieństwem. To pytanie nie daje mu spokoju.

„Kampucza, godzina zero” to przede wszystkim relacja z „wyzerowanego” kraju, stawiającego pierwsze kroki po ustaniu czteroletniego terroru i wymordowaniu jednej piątej obywateli. Trudno nie dostrzec analogii między wiejskimi komunami a nazistowskimi, sowieckimi albo północnokoreańskimi obozami zagłady. Reportaż Domarańczyka jest opowieścią o powtarzalności zła.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: