archeo [1151]
armie i żołnierze [4013]
biografie i wspomnienia [9443]
czasopisma odkrywców [849]
czasy starożytne [1365]
deser [2373]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1970]
fortyfikacje i podziemia [514]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2107]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1526]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1414]
ludzie, czasy, obyczaje [7466]
machiny wojenne [2180]
mity i religie [1893]
odkryj historię [503]
ofiary wojny [2426]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6314]
polityka i ideologia [4493]
Polska po wojnie [2759]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2065]
sekretna wojna [884]
tajemnice, skarby, przygody [488]
warsztat [940]
wojny, batalie, potyczki [4649]
zamki, dwory, pałace [529]
Ziemia Obiecana [912]

Choć w Europie Zachodniej historia kobiet w filozofii jest dość dobrze udokumentowana i zbadana, to w Rosji do XIX wieku ich uczestnictwo
w filozofii stanowiło kuriozum. Nawet jeśli jakoś w filozofii uczestniczyły, to nie były twórczyniami systemów, nie pisały traktatów.
Dopiero rozwój emancypacji zaczął sprzyjać i przyczynił się do odgrywania przez kobiety coraz bardziej aktywnych ról w rozwoju nauki, w tym filozofii. Jednak w Rosji ruch kobiecy w niewielkim stopniu uległ wpływom rozwijającego się na Zachodzie feminizmu, uważając jego zainteresowania za bardziej „błahe” w porównaniu z „interesem ogólnoludzkim”, o którym mówiono w kręgach wykształconych
mężczyzn i kobiet. Stąd więcej mamy kobiet rewolucjonistek, społecznic, działaczek, mniej – wykształconych w filozofii feministek. Te funkcjonowały w Paryżu, nie w Moskwie czy Sankt Petersburgu.

[frg. tekstu]

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: