
Kategoria
biografie i wspomnienia , polityka i ideologia , Polska po wojnie
Okres historyczny
historia najnowsza

Okres historyczny


Kraków 1990
Księgarnia AkademickaRok wydania: 2025
ISBN: 978-83-8368-289-1
Oprawa: twarda
Ilość stron: 350
Wymiary: 215 x 285
Dostępność: Na półce
77.00 zł
Kraków 1990. Na przełomie epok - to jedna z nie tak wielu książek, od których nie można się oderwać. Czym jest i o czym? Jest najnowszą historią polityczną Krakowa w czasach przełomu w ostatniej dekadzie ubiegłego wieku. Rodzajem pamiętnika jednego z głównych uczestników opisywanego dramatu, wiceprezydenta miasta, doktora nauk w przededniu habilitacji, ikonicznego dziś profesora - Jacka Purchli. Jest kroniką rodzącego się w bólach samorządu w Polsce. Studium przejścia od jednego ustroju do drugiego. Kalejdoskopem krakowskich wypadków. Mikrografią dalece wykraczającą poza rejestr szczegółów. Jest wreszcie opowieścią o ludziach różnego formatu, którzy nagle stanęli wobec zupełnie nowych wyzwań, pełną soczystych charakterystyk i obszernych cytatów z unikatowych źródeł ocalonych i zachowanych przez Autora.
W książce urzeka regularne przeplatanie kilku wątków. Osobistego z nieosobistym. Życia prywatnego z publicznym. Naukowego z politycznym. Oto wczesny Purchla coś pisze, coś w kraju lub za granicą bada. Gdzieś wyjeżdża. Skądś wraca. Nawiązuje naukowe kontakty. Słucha żony. Dba o syna. I jest zafascynowany miastem jako podmiotem dziejów i obiektem naukowych dociekań. Oraz monarchią habsburską, do której należał kiedyś Kraków.
Zna się na mieście jak mało kto, bo ex profeso jest „miastoznawcą". Wie, na czym polega samorząd, co to jest gmina i jaki ustrój miejski w historii się sprawdzał. Wie, do kogo należała dana kamienica w mieście i co się dzieje - lub co się stało - z jej prawowitymi właścicielami… Jacek Purchla jest emanacją „krakowskości" (którą zresztą ciekawie od czasu do czasu krytykuje). Nie tylko kocha Kraków, ale i umie o nim opowiadać.
Z recenzji prof. Waldemara Łazugi
W książce urzeka regularne przeplatanie kilku wątków. Osobistego z nieosobistym. Życia prywatnego z publicznym. Naukowego z politycznym. Oto wczesny Purchla coś pisze, coś w kraju lub za granicą bada. Gdzieś wyjeżdża. Skądś wraca. Nawiązuje naukowe kontakty. Słucha żony. Dba o syna. I jest zafascynowany miastem jako podmiotem dziejów i obiektem naukowych dociekań. Oraz monarchią habsburską, do której należał kiedyś Kraków.
Zna się na mieście jak mało kto, bo ex profeso jest „miastoznawcą". Wie, na czym polega samorząd, co to jest gmina i jaki ustrój miejski w historii się sprawdzał. Wie, do kogo należała dana kamienica w mieście i co się dzieje - lub co się stało - z jej prawowitymi właścicielami… Jacek Purchla jest emanacją „krakowskości" (którą zresztą ciekawie od czasu do czasu krytykuje). Nie tylko kocha Kraków, ale i umie o nim opowiadać.
Z recenzji prof. Waldemara Łazugi
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Józef Tischner dla tych, którzy go nie znali
• Jezus z Nazarethu tom I-IV
• Legenda i prawda. Eliasz i Pistulka w kulturze śląskiej
• Mokre liście dębu
• Izmaił 1790
• Pustynia w ogniu 1940 - 1943 Część 1
• Rozbitkowie Pacyfiku tom I
• Fryderyk II 1194-1250
• Szlak bojowy 13 pułku piechoty we wrześniu 1939 roku
• Karta nr 61/2009
• Jezus z Nazarethu tom I-IV
• Legenda i prawda. Eliasz i Pistulka w kulturze śląskiej
• Mokre liście dębu
• Izmaił 1790
• Pustynia w ogniu 1940 - 1943 Część 1
• Rozbitkowie Pacyfiku tom I
• Fryderyk II 1194-1250
• Szlak bojowy 13 pułku piechoty we wrześniu 1939 roku
• Karta nr 61/2009