Pamięć sądu
Żydowski Instytut HistorycznyRok wydania: 2022
ISBN: 978-83-66485-76-1
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Ilość stron: 352
Wymiary: 160 x 240
Dostępność: Na półce
44.00 zł
Pamięć sądu Lawrence’a Douglasa jest pierwszą szczegółową analizą odpowiedzi prawa na zbrodnie Holokaustu. Składa się z pięciu studiów poświęconych: procesom norymberskim (1945-1946), procesom izraelskim Adolfa Eichmanna (1961) i Iwana Demianiuka (1986-1988), przeprowadzonemu we Francji procesowi Klausa Barbiego (1987), a także procesowi Ernsta Zündela (1985-1992), negującego Zagładę.
Autor, mimo że jest prawnikiem, ma wrażliwość historyka, dostrzega społeczne i polityczne implikacje oraz kontekst zagadnień prawnych. Jest więc prawnikiem, którego interesuje rzeczywiste znaczenie procesów. Choć bardzo dobrze zna prawo, w tym przypadku międzynarodowe prawo humanitarne, nie interesuje go dogmatyka rozumowania prawniczego, ale sposób, w jaki prawo krzyżuje się z polityką i pamięcią kulturową oraz jak je kształtuje. Zdaniem autora ściganie zbrodni Holokaustu nigdy nie było – i nie może być – tylko kwestią podążania za sprawiedliwością prawną, ale musi też być pedagogiką.
Douglas podkreśla, że w procesach dotyczących Holokaustu zawsze chodziło o coś więcej, co nazywa legalizmem dydaktycznym. W trakcie procesów, przez zbieranie dowodów z dokumentów i od świadków oraz przedstawianie ich publicznie w sposób autorytatywny, tworzono i upowszechniano wiedzę historyczną o Holokauście. Takie próby są często ważniejszymi źródłami pamięci historycznej niż bardziej konwencjonalne formy, np.. Monografie historyczne czy filmy dokumentalne.
Na podstawie recenzji prof.. Davida Pendasa (Boston College)
Autor, mimo że jest prawnikiem, ma wrażliwość historyka, dostrzega społeczne i polityczne implikacje oraz kontekst zagadnień prawnych. Jest więc prawnikiem, którego interesuje rzeczywiste znaczenie procesów. Choć bardzo dobrze zna prawo, w tym przypadku międzynarodowe prawo humanitarne, nie interesuje go dogmatyka rozumowania prawniczego, ale sposób, w jaki prawo krzyżuje się z polityką i pamięcią kulturową oraz jak je kształtuje. Zdaniem autora ściganie zbrodni Holokaustu nigdy nie było – i nie może być – tylko kwestią podążania za sprawiedliwością prawną, ale musi też być pedagogiką.
Douglas podkreśla, że w procesach dotyczących Holokaustu zawsze chodziło o coś więcej, co nazywa legalizmem dydaktycznym. W trakcie procesów, przez zbieranie dowodów z dokumentów i od świadków oraz przedstawianie ich publicznie w sposób autorytatywny, tworzono i upowszechniano wiedzę historyczną o Holokauście. Takie próby są często ważniejszymi źródłami pamięci historycznej niż bardziej konwencjonalne formy, np.. Monografie historyczne czy filmy dokumentalne.
Na podstawie recenzji prof.. Davida Pendasa (Boston College)
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
