Kategoria 
ludzie, czasy, obyczaje , mity i religie , podróże w czasie i przestrzeni
Okres historyczny
przekrojowe
ludzie, czasy, obyczaje , mity i religie , podróże w czasie i przestrzeni Okres historyczny
przekrojowe
Pan Samotności, Señor de la Soledad z Huaráz, w północnych Andach Peruwiańskich
Polskie Towarzystwo LudoznawczeRok wydania: 2023
ISBN: 978-83-64465-65-9
Oprawa: miękka
Ilość stron: 496
Wymiary: 165 x 235
Dostępność: Na półce
56.00 zł
powrót
Książka jest rekonstrukcją etnohistorycznych uwarunkowań kształtowania się ośrodka kultu Chrystusa Señor de la Soledad (Pan Samotności) w Huaráz, w północnych Andach Peruwiańskich. Jest pierwszym, kompleksowym opracowaniem etnologicznym, sanktuarium Chrystusa Señor de la Soledad i Señora de Mayo w Huaráz, w północnej części Andów Peruwiańskich. Jest to jeden z najważniejszych ośrodków kultu w Peru i całej Ameryce Południowej, któremu nie poświęcono dotąd pełnej i wszechstronnej monografii naukowej. Praca jest także antropologiczną analizą synkretyzmu religijnego, kształtującego tożsamość mieszkańców tej części Andów Peruwiańskich, w większości Indian Quechua oraz ludności metyskiej. Centralną postacią badaną i opisywaną w książce jest Señor de la Soledad, Pan Samotności, którego kult w Huaráz i całym departamencie Ancash (około 36 tysięcy km kwadratowych i miliona i dwustu tysięcy mieszkańców) jest najważniejszym kultem katolickim na tym terenie.
Dualistyczny wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego Señor de la Soledad i Señor de Mayo, jest niepowtarzalnym konstruktem ideologicznym, wpisanym w system pojęciowy i mitologię ludów andyjskich. Skomplikowany konglomerat zrytualizowanych działań obrzędowych, fiest, praktyk dewocyjnych, wierzeń i legend, oraz ich koneksje z archaiczną mitologią świętych gór Apu, kalendarzem agrarnym i astronomią ludową, współtworzą jedyną w swoim rodzaju odmianę synkretyzmu religijnego.
Istotą pracy jest opisanie sposobów modelowania religijności ludności rdzennej (będącej w większości katolikami) przez andyjskie struktury mitologiczne oraz tradycyjny system pokrewieństw. Wpływ ten, będący elementem tzw. wtórnej inkulturacji, przejawia się w ważnym wątku pięciu braci-Chrystusów, obecnym w folklorze religijnym Peru. W pracy przedstawiono materiał badawczy zebrany w pięciu ośrodkach religijnych, wysokogórskich centrach kultu, w których czczone są krucyfiksy uważane przez mieszkańców ośrodków (oraz licznych pątników) za braci. U podstaw owej pięciokrotności leży hipoteza, zakładająca istnienie wspólnej genezy historycznej krucyfiksów oraz etnologicznych związków systemowych pomiędzy lokalnymi legendami i mitami, wzajemnie warunkującymi i dopełniającymi całościowy obraz tego zespołu kultowego.
Pierwsza części pracy stanowi analizę wzorca ideowego i ikonograficznego figury Chrystusa Ukrzyżowanego przyjęty w Europie po Soborze Trydenckim, który przez Hiszpanię trafił do Peru. Następnie przedstawiono charakterystykę andyjskiego podłoża kulturowego, religijnego i historycznego, skład której wchodzą też czynniki współtworzące proces formowania się synkretycznego obrazu Pana Samotności.
W następnej części: „Andyjski Pan Samotności - wielka opowieść” przedstawiono 500-letni rozwój relacji między tym Chrystusem a jego wyznawcami, którymi są zróżnicowane grupy społeczne a którzy uznali go za swojego Boga. Stał się ich osią tożsamości kulturowej i centralną postacią schrystianizowanej kosmowizji.
W części czwartej zawarta jest analiza funkcji Pana Samotności w odbudowie społeczności lokalnej. „Małe opowieści”, tworzą skomplikowany konglomerat zrytualizowanych działań obrzędowych, fiest, praktyk dewocyjnych, wierzeń i legend. Ich koneksje z archaiczną mitologią świętych gór Apu, kalendarzem agrarnym i astronomią ludową tworzą jedyny w swoim rodzaju andyjski synkretyzm religijny.
W następnej części: „Pięciu Braci Chrystusów”, opisane zostały kolejne ośrodki kultu Pana Samotności, który to, według andyjskich struktur pokrewieństwa, ma czterech braci. Razem jest ich pięciu, każdy w innym kościele na terenie całego Ancashu. Bracia są osobnymi postaciami, ale równocześnie jednym i jedynym Jezusem Chrystusem.
W części szóstej przedstawiono nowatorską perspektywę badań nad kultem świętych w andyjskiej religijności ludowej, ukierunkowaną na ich rolę w tworzeniu społecznych ram pamięci, czyli włączanie owych świętych w symboliczne relacje z członkami miejscowych społeczności
Dualistyczny wizerunek Chrystusa Ukrzyżowanego Señor de la Soledad i Señor de Mayo, jest niepowtarzalnym konstruktem ideologicznym, wpisanym w system pojęciowy i mitologię ludów andyjskich. Skomplikowany konglomerat zrytualizowanych działań obrzędowych, fiest, praktyk dewocyjnych, wierzeń i legend, oraz ich koneksje z archaiczną mitologią świętych gór Apu, kalendarzem agrarnym i astronomią ludową, współtworzą jedyną w swoim rodzaju odmianę synkretyzmu religijnego.
Istotą pracy jest opisanie sposobów modelowania religijności ludności rdzennej (będącej w większości katolikami) przez andyjskie struktury mitologiczne oraz tradycyjny system pokrewieństw. Wpływ ten, będący elementem tzw. wtórnej inkulturacji, przejawia się w ważnym wątku pięciu braci-Chrystusów, obecnym w folklorze religijnym Peru. W pracy przedstawiono materiał badawczy zebrany w pięciu ośrodkach religijnych, wysokogórskich centrach kultu, w których czczone są krucyfiksy uważane przez mieszkańców ośrodków (oraz licznych pątników) za braci. U podstaw owej pięciokrotności leży hipoteza, zakładająca istnienie wspólnej genezy historycznej krucyfiksów oraz etnologicznych związków systemowych pomiędzy lokalnymi legendami i mitami, wzajemnie warunkującymi i dopełniającymi całościowy obraz tego zespołu kultowego.
Pierwsza części pracy stanowi analizę wzorca ideowego i ikonograficznego figury Chrystusa Ukrzyżowanego przyjęty w Europie po Soborze Trydenckim, który przez Hiszpanię trafił do Peru. Następnie przedstawiono charakterystykę andyjskiego podłoża kulturowego, religijnego i historycznego, skład której wchodzą też czynniki współtworzące proces formowania się synkretycznego obrazu Pana Samotności.
W następnej części: „Andyjski Pan Samotności - wielka opowieść” przedstawiono 500-letni rozwój relacji między tym Chrystusem a jego wyznawcami, którymi są zróżnicowane grupy społeczne a którzy uznali go za swojego Boga. Stał się ich osią tożsamości kulturowej i centralną postacią schrystianizowanej kosmowizji.
W części czwartej zawarta jest analiza funkcji Pana Samotności w odbudowie społeczności lokalnej. „Małe opowieści”, tworzą skomplikowany konglomerat zrytualizowanych działań obrzędowych, fiest, praktyk dewocyjnych, wierzeń i legend. Ich koneksje z archaiczną mitologią świętych gór Apu, kalendarzem agrarnym i astronomią ludową tworzą jedyny w swoim rodzaju andyjski synkretyzm religijny.
W następnej części: „Pięciu Braci Chrystusów”, opisane zostały kolejne ośrodki kultu Pana Samotności, który to, według andyjskich struktur pokrewieństwa, ma czterech braci. Razem jest ich pięciu, każdy w innym kościele na terenie całego Ancashu. Bracia są osobnymi postaciami, ale równocześnie jednym i jedynym Jezusem Chrystusem.
W części szóstej przedstawiono nowatorską perspektywę badań nad kultem świętych w andyjskiej religijności ludowej, ukierunkowaną na ich rolę w tworzeniu społecznych ram pamięci, czyli włączanie owych świętych w symboliczne relacje z członkami miejscowych społeczności
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Dzieło opata z Saint-Denis a architektura gotycka południowej Polski
• Polacy w Rosji Od XVII wieku do 1917 roku
• Przepych i asceza
• Miłość bez jutra
• Rewolucja Francuska a natura ludzka
• Sztuka dwudziestolecia
• Żydzi w kulturze muzycznej Galicji, tom 1
• Miejsca Etrusków
• After Auschwitz
• Biblia po obu stronach „żelaznej kurtyny”
• Polacy w Rosji Od XVII wieku do 1917 roku
• Przepych i asceza
• Miłość bez jutra
• Rewolucja Francuska a natura ludzka
• Sztuka dwudziestolecia
• Żydzi w kulturze muzycznej Galicji, tom 1
• Miejsca Etrusków
• After Auschwitz
• Biblia po obu stronach „żelaznej kurtyny”
