Realizm polityczny elity władzy w Królestwie Polskim (1815-1830)
UniversitasRok wydania: 2024
ISBN: 978-83-242-4094-4
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Ilość stron: 268
Wymiary: 150 x 235
Dostępność: Na półce
35.00 zł
Model realizmu politycznego zaprezentowany w tej książce uwypukla jego aspekt etyczny, ujęty przez Maxa Webera w kategorii etyki odpowiedzialności. Z tego punktu widzenia staram się pokazać kształt polityki w Królestwie Polskim – od momentu powstania państwa na Kongresie Wiedeńskim (1815) – do Nocy Listopadowej (1830).
W świadomości historycznej (i społecznej) dominuje przekonanie, że to walka powstańcza i romantyczne „mierzenie siły na zamiary” miały największy wkład w odzyskanie przez Polskę niepodległości. Lekceważy się natomiast osiągnięcia zdobyte bez ofiar i rozlewu krwi, co zazwyczaj wymaga większej zręczności i trafnej analizy sytuacji. Tu proponuję przyjrzeć się mniej znanej stronie krótkiego epizodu w dziejach państwa polskiego.
Recenzowana rozprawa dobrze realizuje cele i założenia, jakie przyświecały jej Autorowi. To cenny przyczynek do badań nad realizmem w polskim życiu publicznym, po tym jak Polska w wyniku wojny północnej (1700–1721) została poddana rosyjskiej hegemonii. Autor ciekawie analizuje sylwetki rosyjskich protagonistów analizowanych przez siebie wydarzeń. O Aleksandrze, Mikołaju czy Konstantym pisze rzeczowo, a w przypadku tego ostatniego podkreśla, że to niewykorzystana szansa ustrojowo-polityczna Królestwa. Rzadko we współczesnym polskim piśmiennictwie można spotkać się z tego typu stanowiskiem.
dr hab. Lech Mażewski, ustrojoznawca
Emil Antipow – doktor nauk społecznych w zakresie nauk o polityce i magister filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
W świadomości historycznej (i społecznej) dominuje przekonanie, że to walka powstańcza i romantyczne „mierzenie siły na zamiary” miały największy wkład w odzyskanie przez Polskę niepodległości. Lekceważy się natomiast osiągnięcia zdobyte bez ofiar i rozlewu krwi, co zazwyczaj wymaga większej zręczności i trafnej analizy sytuacji. Tu proponuję przyjrzeć się mniej znanej stronie krótkiego epizodu w dziejach państwa polskiego.
Recenzowana rozprawa dobrze realizuje cele i założenia, jakie przyświecały jej Autorowi. To cenny przyczynek do badań nad realizmem w polskim życiu publicznym, po tym jak Polska w wyniku wojny północnej (1700–1721) została poddana rosyjskiej hegemonii. Autor ciekawie analizuje sylwetki rosyjskich protagonistów analizowanych przez siebie wydarzeń. O Aleksandrze, Mikołaju czy Konstantym pisze rzeczowo, a w przypadku tego ostatniego podkreśla, że to niewykorzystana szansa ustrojowo-polityczna Królestwa. Rzadko we współczesnym polskim piśmiennictwie można spotkać się z tego typu stanowiskiem.
dr hab. Lech Mażewski, ustrojoznawca
Emil Antipow – doktor nauk społecznych w zakresie nauk o polityce i magister filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Polityka europejska. Koncepcyjne i doktrynalne podstawy na przykładzie Niemiec
• Samuraje
• W salonie międzykulturowości
• Belgia pod zarządem śląskich oficerów 1940-1944
• Niepospolite ruszenie słów
• Wielka Zapora Etiopskiego Odrodzenia na rzece Nil
• Bałtyckie niebo 1939
• Podręcznik wywiadowcy wojsk elitarnych
• Regiony wielkiej herezji i okolice
• Bitwa o Amerykę
• Samuraje
• W salonie międzykulturowości
• Belgia pod zarządem śląskich oficerów 1940-1944
• Niepospolite ruszenie słów
• Wielka Zapora Etiopskiego Odrodzenia na rzece Nil
• Bałtyckie niebo 1939
• Podręcznik wywiadowcy wojsk elitarnych
• Regiony wielkiej herezji i okolice
• Bitwa o Amerykę
