archeo [1152]
armie i żołnierze [4017]
biografie i wspomnienia [9449]
czasopisma odkrywców [849]
czasy starożytne [1365]
deser [2373]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1970]
fortyfikacje i podziemia [514]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2111]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1528]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1414]
ludzie, czasy, obyczaje [7470]
machiny wojenne [2184]
mity i religie [1896]
odkryj historię [504]
ofiary wojny [2427]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6320]
polityka i ideologia [4496]
Polska po wojnie [2760]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2065]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [489]
warsztat [940]
wojny, batalie, potyczki [4653]
zamki, dwory, pałace [530]
Ziemia Obiecana [913]

Od przełomu XVII i XVIII wieku na ziemiach dzisiejszej Wojwodiny, w regionie na granicy Bałkanów i Europy Środkowej, osiedlało się wiele narodów. Obok Serbów, Niemców, Węgrów, Żydów, Rumunów, Słowaków, Chorwatów i Buniewców, Ormian, Cincarów oraz kilkunastu innych wspólnot, które zamieszkały w Baczce, Banacie i Sremie, znaleźli się także Rusini karpaccy z Górnych Węgier, a później również z Galicji. Przybywając od połowy XVIII wieku najpierw do Nagy Keresztra i Kucury, a potem jeszcze do innych miejscowości, w równinnej Panonii stworzyli swoją nową ojczyznę.

Monografia Wojwodina i jej Rusini, poświęcona językowi, kulturze i historii Rusinów wojwodińskich, ma być świadectwem ich woli obrony prawa do istnienia i przywiązania do tradycji, dzięki czemu przetrwali ponad dwieście siedemdziesiąt lat z dala od swojej karpackiej ojczyzny. Tradycji pokojowego współżycia narodów i wyznań w Wojwodinie, a także sprzyjającym okolicznościom społeczno- politycznym w kolejnych formach jugosłowiańskiej federacji, Rusini zawdzięczają homogenizację narodową, bogatą literaturę oraz sprawne funkcjonowanie instytucji społeczno-kulturalnych i oświatowych. Szczególną rolę w tym procesie odegrała rozpoczęta zaraz po I wojnie światowej kodyfikacja języka, za której sprawą wojwodińsko-rusiński stał się funkcjonalnie poliwalentnym, najlepiej dziś rozwiniętym mikrojęzykiem słowiańskim.

Niewielka, licząca obecnie zaledwie jedenaście i pół tysiąca osób wspólnota, niezwykle witalna i aktywna, stanowi prawdziwy fenomen, który w pełni zasłużył na książkę po polsku.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: