książki historyczne
Oferta wydawnictwaPolecamy w sieciKatalog do pobrania

Kategoria biografie i wspomnienia
Okres historyczny przekrojowe
Wspomnienia z lat ubiegłych 1864-1937


Chwilowy brak pozycji!

Wspomnienia z lat ubiegłych 1864-1937

Na wojnie miałem szczęście Żaba R., Żaba-Branny A. (oprac.) nakładem autora
Rok wydania: 2021
ISBN: 978-83-950780-2-6

Oprawa: miękka
Ilość stron: 568
Wymiary: 175 x 245

Dostępność: Niedostępna

107.00 zł


Roman Żaba Urodził się 9 sierpnia 1864 w Zbylitowskie Górze w powiecie tarnowskim, w majątku rodzinnym, gdzie wychował się, jako jedno z pięciorga dzieci Stanisława, oficera armii brytyjskiej, i hrabianki Marii Moszczeńskiej. W 1874 zdał egzamin z zakresu czterech klas szkoły ludowej i rozpoczął naukę w I Gimnazjum w Tarnowie. W sierpniu 1885 rozpoczął pełnić zawodową służbę wojskową w Cesarskiej i Królewskiej Armii. Służbę pełnił m.in. w garnizonie Stockerau pod Wiedniem, w 7 Pułku Ułanów Arcyksięcia Franciszka Ferdynanda (niem.Ulanenregiment Erzherzog Franz Ferdinand Nr. 7), wchodzącym w skład 10 Brygady Kawalerii. 31 grudnia 1916 mianowany został dowódcą 3 Pułku Ułanów Arcyksięcia Karola. Z dniem 1 listopada 1918 przyjęty został do Wojska Polskiego, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia pułkownika, i przydzielony do Komendy 2 Pułku Ułanów w Krakowie. Został pierwszym dowódcą i organizatorem wspomnianego oddziału, który w styczniu 1919 przemianowany został na 2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich. W lipcu 1919 objął dowództwo IV Brygady Jazdy. 10 stycznia 1920 mianowany został Inspektorem Wyszkolenia Frontu Pomorskiego i komendantem Centrum Wyszkolenia Oficerów w Grudziądzu. Od 15 marca do 25 sierpnia 1920 przebywał w Londynie jako szef Polskiej Misji Zakupów. Po powrocie do kraju wyznaczony został na stanowisko zastępcy szefa Naczelnej Kontroli Wojskowej. 14 października 1920 zatwierdzony został z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu generała podporucznika. Następnie pełnił służbę na stanowisku zastępcy Generalnego Inspektora Jazdy, gen. dyw. Tadeusza Rozwadowskiego, a od 1 października 1921 do 30 maja 1922 – zastępcy dowódcy Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie. Z dniem 1 czerwca 1922 przeniesiony został w stały stan spoczynku z prawem noszenia munduru, w stopniu generała porucznika. 26 października 1923 roku Prezydent RP zatwierdził go w stopniu generała dywizji ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie generałów. Po przejściu na emeryturę osiadł w Krakowie.



Oferta wydawnictwa Polecamy w sieci Katalog do pobrania