archeo [1151]
armie i żołnierze [4013]
biografie i wspomnienia [9442]
czasopisma odkrywców [849]
czasy starożytne [1365]
deser [2373]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1970]
fortyfikacje i podziemia [514]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2107]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1526]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1414]
ludzie, czasy, obyczaje [7465]
machiny wojenne [2180]
mity i religie [1893]
odkryj historię [503]
ofiary wojny [2426]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6314]
polityka i ideologia [4493]
Polska po wojnie [2758]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2065]
sekretna wojna [884]
tajemnice, skarby, przygody [488]
warsztat [940]
wojny, batalie, potyczki [4649]
zamki, dwory, pałace [529]
Ziemia Obiecana [912]

W zgodnej opinii badaczy w okresie XIV-XVI w. Dubrownik (nazywany wówczas Raguzą) przeżywał okres swego największego rozkwitu. Choć Raguzanie w sensie organizacyjnym bardzo wiele zawdzięczali Wenecjanom, uwolnienie się od ich uciążliwej zwierzchności w 1358 r. i przejście pod łagodną protekcję odległych władców Węgier (pod którą miasto pozostawało formalnie do 1526 r.) stworzyło warunki do kształtowania autonomicznej działalności politycznej. W konsekwencji mimo niewielkich rozmiarów, Dubrownik stał się liczącym czynnikiem na obszarze zachodnich Bałkanów. Raguza nie mogła wprawdzie otwarcie przeciwstawić się ówczesnym mocarstwom (Wenecji czy Turcji), ale zdolna była do wpływania na ich politykę a także do skutecznego wygrywania rywalizacji z mniejszymi państwami sąsiednimi. Kolejne nabytki terytorialne, dodajmy, uzyskane drogą pokojową, pozwoliły na przekształcenie miasta-państwa w Republikę władającą może niezbyt imponującym, ale jednak wymiernym stukilometrowym pasem dalmatyńskiego wybrzeża wraz z kilkoma wyspami całkiem pokaźnych rozmiarów.
Ze Wstępu

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: