archeo [1155]
armie i żołnierze [4037]
biografie i wspomnienia [9546]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1085]
fakty, domysły, interpretacje [2008]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2133]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1538]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1420]
ludzie, czasy, obyczaje [7532]
machiny wojenne [2200]
mity i religie [1917]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2441]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6363]
polityka i ideologia [4538]
Polska po wojnie [2778]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2082]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4687]
zamki, dwory, pałace [532]
Ziemia Obiecana [922]

Maksym Tank, właśc. Jauhen Skurko, ur. w 1912 r. we wsi Pilkowszczyzna w Wileńskiem, jest przedstawicielem starszego pokolenia białoruskich pisarzy radzieckich. Działacz społeczny, w latach trzydziestych członek KPZB, związany z grupą „Poprostu", rozmiłowany w polskiej poezji romantycznej i rewolucyjnej, jej tłumacz i popularyzator. Czytelnikowi polskiemu Tank znany był do niedawna jedynie ze zbiorku „Na szlaku dzikich gęsi" (1966), będącego zaledwie fragmentarycznym odbiciem jego bogatej twórczości. „Wiersze wybrane", wydane u nas w 1974 r., dały okazję do zawarcia bliższej znajomości z jego poezją, przejmującą swoją szczerością, powściągliwie mądrą. „Kartki kalendarza", które oddajemy obecnie do rąk czytelników, umożliwią głębsze zrozumienie twórczości Tanka. „Kartki kalendarza" to dziennik z lat 1935-1939, a więc z okresu, kiedy autor zdobył już pewien rozgłos jako rewolucyjny poeta, miał za sobą więzienne uniwersytety na wileńskich Łukiszkach. Szczera, nieomal spowiednicza tonacja dziennika pozwala wniknąć w tok myśli poety, który już wtedy, idąc za Majakowskim, „do bagnetu chciał przyrównać pióro" i bacznie śledząc fluktuacje w życiu artystycznym, coraz bardziej utwierdzał się w przekonaniu, że „nie kierunki literackie i szkoły rodzą pisarzy, nie kierunki literackie i szkoły tworzą wielkie dzieła. Akuszerką było i będzie życie".

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: