Kawaleria Wojsk Powstańczych Górnego Śląska w 1921 roku
Eko-Dom Sp. z o.o.Rok wydania: 2024
ISBN: 978-83-971956-2-2
Oprawa: miękka
Ilość stron: 120
Wymiary: 170 x 240
Dostępność: Na półce
30.00 zł
Kawaleria, czy raczej jazda stała się symbolem potęgi I Rzeczypospolitej, stojącej na straży jej granic. Przez wieki związana ona była z najwspanialszymi zwycięstwami w dziejach wojen prowadzonych przez państwo polskie. W późniejszym czasie kawaleria związana była ze zbrojnymi zrywami przeciw zaborcom i była obecna przy odzyskaniu niepodległości. To ona odegrała istotną rolę w obronie II Rzeczypospolitej przed bolszewicką agresją w 1920 roku. Jednak nikt do tej pory, nie łączył kawalerii z Powstaniami Śląskimi.
Dzieje kawalerii powstańczej III Powstania Śląskiego, które stanowią temat niniejszej pracy nie doczekały się jakiegokolwiek opracowania. Dlatego jakże istotna jest ta publikacja, dzięki której kawaleria powstańcza zajmie swoje miejsce w historii Oręża Polskiego.
Praca została podzielona na cztery rozdziały, w układzie chronologicznym. W pierwszym rozdziale, będącym wprowadzeniem przedstawiono sytuację Górnego Śląska przed wybuchem III powstania. Scharakteryzowano w nim przebieg poprzednich powstań oraz postawę społeczeństwa polskiego wobec przyłączenia Śląska do Polski. Nieocenioną pomoc okazał wówczas Dowódca Korpusu Okręgu w Poznaniu gen. por. Kazimierz Raszewski. Nakazał on utworzyć przy wielkopolskich jednostkach wojskowych pododdziały,w których szkolono przyszłych żołnierzy Wojsk Powstańczych Górnego Śląska (między innymi kawalerzystów). Rozdział drugi poświęcony jest szwadronom grup operacyjnych. Przedstawia on dzieje szwadronów Grup „Północ” i „Południe”, które wzięły udział w walkach powstańczych. Trzeci rozdział przedstawia dzieje Dywizjonu Jazdy Grupy Północnej sformowanego w Lublińcu. Jednostka ta pretendowała do miana pułku, jednak nigdy nie osiągnęła odpowiednich stanów osobowych. Czwarty rozdział poświęcony jest dziejom I Dywizjonu Ułanów Górnośląskich, który powstał w Halembie koło Bielszowic. Dywizjon ten należał do najlepiej wyposażonych i uzbrojonych jednostek, jednak nie został wykorzystany w walce. Po demobilizacji oddziałów powstańczych nie zakończyły się dzieje jazdy śląskiej. W latach trzydziestych powstały początkowo szwadrony, a następnie został sformowany Dywizjon „Śląskich Krakusów”. Poza tym w 1938 roku 3 Pułk Ułanów przyjął wyróżniającą nazwę „Ułanów Śląskich”. Pułk ten po wojnie obronnej 1939 roku został odtworzony w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie już, jako jednostka pancerna.
Dzieje kawalerii powstańczej III Powstania Śląskiego, które stanowią temat niniejszej pracy nie doczekały się jakiegokolwiek opracowania. Dlatego jakże istotna jest ta publikacja, dzięki której kawaleria powstańcza zajmie swoje miejsce w historii Oręża Polskiego.
Praca została podzielona na cztery rozdziały, w układzie chronologicznym. W pierwszym rozdziale, będącym wprowadzeniem przedstawiono sytuację Górnego Śląska przed wybuchem III powstania. Scharakteryzowano w nim przebieg poprzednich powstań oraz postawę społeczeństwa polskiego wobec przyłączenia Śląska do Polski. Nieocenioną pomoc okazał wówczas Dowódca Korpusu Okręgu w Poznaniu gen. por. Kazimierz Raszewski. Nakazał on utworzyć przy wielkopolskich jednostkach wojskowych pododdziały,w których szkolono przyszłych żołnierzy Wojsk Powstańczych Górnego Śląska (między innymi kawalerzystów). Rozdział drugi poświęcony jest szwadronom grup operacyjnych. Przedstawia on dzieje szwadronów Grup „Północ” i „Południe”, które wzięły udział w walkach powstańczych. Trzeci rozdział przedstawia dzieje Dywizjonu Jazdy Grupy Północnej sformowanego w Lublińcu. Jednostka ta pretendowała do miana pułku, jednak nigdy nie osiągnęła odpowiednich stanów osobowych. Czwarty rozdział poświęcony jest dziejom I Dywizjonu Ułanów Górnośląskich, który powstał w Halembie koło Bielszowic. Dywizjon ten należał do najlepiej wyposażonych i uzbrojonych jednostek, jednak nie został wykorzystany w walce. Po demobilizacji oddziałów powstańczych nie zakończyły się dzieje jazdy śląskiej. W latach trzydziestych powstały początkowo szwadrony, a następnie został sformowany Dywizjon „Śląskich Krakusów”. Poza tym w 1938 roku 3 Pułk Ułanów przyjął wyróżniającą nazwę „Ułanów Śląskich”. Pułk ten po wojnie obronnej 1939 roku został odtworzony w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie już, jako jednostka pancerna.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Dawne miejsca straceń na Śląsku w ujęciu interdyscyplinarnym
• Nieznane tajemnice III Rzeszy na Dolnym Śląsku
• 34 Pułk Piechoty
• Komierowscy. Ród stary jak Polska
• 15. pułk ułanów Poznańskich
• Tynne 1939
• Czas wojny. Teksty z lat 1939-1945
• Konewka i Jeleń. Niemieckie stanowisko dowodzenia Anlage Mitte
• Chwała Greków
• Lekkie samochody terenowe Autobox Honker ze Starachowic
• Nieznane tajemnice III Rzeszy na Dolnym Śląsku
• 34 Pułk Piechoty
• Komierowscy. Ród stary jak Polska
• 15. pułk ułanów Poznańskich
• Tynne 1939
• Czas wojny. Teksty z lat 1939-1945
• Konewka i Jeleń. Niemieckie stanowisko dowodzenia Anlage Mitte
• Chwała Greków
• Lekkie samochody terenowe Autobox Honker ze Starachowic
Recenzje
| Brak recenzji tej pozycji |
