Kolekcja portretów królów kurkowych ze zbiorów Muzeum Okręgowego w Lesznie
Muzeum Okręgowe w LesznieRok wydania: 2017
ISBN: 978-83-61701-10-1
Oprawa: miękka
Ilość stron: 188
Wymiary: 210 x 295
Dostępność: Na półce
70.00 zł
Pierwsza tego typu publikacja w Polsce. Katalog, w formie albumowej, prezentuje zachowaną kolekcję portretów leszczyńskich królów kurkowych. Najstarsze portrety powstały w I ćwierci XVIII wieku. Publikacja, obejmująca 82 portrety z lat 1715 - 1936, prezentuje dorobek miejscowego malarstwa portretowego, przedstawiając jednocześnie osoby związane z dziejami miasta i Wielkopolski. Ta unikalna w Polsce kolekcja królów Bractwa Kurkowego w Lesznie, należy do najciekawszych zbiorów naszego muzeum. Jej znaczenie jest niezwykle istotne dla poznania kulturowego dziedzictwa nie tylko Leszna, ale także regionu.
Tradycja portretowania członków bractw strzeleckich sięga XVI wieku i wywodzi się z Niderlandów. Stamtąd przeniosła się do krajów niemieckich. Zwyczaj portretowania się królów kurkowych upowszechnił się przede wszystkim w bractwach niemieckich, około 1700 roku. Pojawienie się portretów królów kurkowych na ziemiach polskich nie jest dostatecznie wyjaśnione. Geneza leszczyńskich portretów wymaga odrębnego, szczegółowego opracowania. Można założyć, że wizerunki te, utrzymane w konwencji ówczesnych portretów królów kurkowych, nawiązują jednocześnie do wizerunków mieszczańskich z epoki, z której pochodzą. W gronie portretowanych są bowiem, między innymi, rajcy i urzędnicy miejscy Leszna, przedstawiciele miejscowego rzemiosła oraz wolnych zawodów. Na klejnocie złotego medalionu z 1680 roku, będącego centralną ozdobą klejnotu leszczyńskiego króla kurkowego, jego fundator Bogusław II Leszczyński wygrawerował napis, wskazujący, że „potwierdza łaskawie szlachetny związek swoich wolnych mieszczan”. Leszczyńscy królowie kurkowi to właśnie owi mieszczanie, często o ugruntowanym już lokalnym prestiżu społecznym, wynikającym ze sprawowanej funkcji, prowadzonej działalności lub wykonywanego zawodu. Przynależnością do bractwa czuli się wyróżnieni, natomiast posiadanie tytułu króla kurkowego uważali za jedną z najwyższych godności towarzyskich wśród mieszczan leszczyńskich. Stąd prawdopodobnie pojawiło się wśród nich pragnienie portretowania się, aby przetrwać w świadomości lokalnej po wsze czasy. Niniejsza publikacja jest kolejnym wydawnictwem muzeum na temat Bractwa Kurkowego w Lesznie. Wcześniejsza praca, również do nabycia jeszcze w muzeum, autorstwa dra Eugeniusza Śliwińskiego pt. Leszczyńskie Bractwo Kurkowe 1627-1947 (2007 r.) jest wprowadzeniem w historię i tradycje tej organizacji. Jest też swoistym uzupełnieniem tegoż katalogu.
Tradycja portretowania członków bractw strzeleckich sięga XVI wieku i wywodzi się z Niderlandów. Stamtąd przeniosła się do krajów niemieckich. Zwyczaj portretowania się królów kurkowych upowszechnił się przede wszystkim w bractwach niemieckich, około 1700 roku. Pojawienie się portretów królów kurkowych na ziemiach polskich nie jest dostatecznie wyjaśnione. Geneza leszczyńskich portretów wymaga odrębnego, szczegółowego opracowania. Można założyć, że wizerunki te, utrzymane w konwencji ówczesnych portretów królów kurkowych, nawiązują jednocześnie do wizerunków mieszczańskich z epoki, z której pochodzą. W gronie portretowanych są bowiem, między innymi, rajcy i urzędnicy miejscy Leszna, przedstawiciele miejscowego rzemiosła oraz wolnych zawodów. Na klejnocie złotego medalionu z 1680 roku, będącego centralną ozdobą klejnotu leszczyńskiego króla kurkowego, jego fundator Bogusław II Leszczyński wygrawerował napis, wskazujący, że „potwierdza łaskawie szlachetny związek swoich wolnych mieszczan”. Leszczyńscy królowie kurkowi to właśnie owi mieszczanie, często o ugruntowanym już lokalnym prestiżu społecznym, wynikającym ze sprawowanej funkcji, prowadzonej działalności lub wykonywanego zawodu. Przynależnością do bractwa czuli się wyróżnieni, natomiast posiadanie tytułu króla kurkowego uważali za jedną z najwyższych godności towarzyskich wśród mieszczan leszczyńskich. Stąd prawdopodobnie pojawiło się wśród nich pragnienie portretowania się, aby przetrwać w świadomości lokalnej po wsze czasy. Niniejsza publikacja jest kolejnym wydawnictwem muzeum na temat Bractwa Kurkowego w Lesznie. Wcześniejsza praca, również do nabycia jeszcze w muzeum, autorstwa dra Eugeniusza Śliwińskiego pt. Leszczyńskie Bractwo Kurkowe 1627-1947 (2007 r.) jest wprowadzeniem w historię i tradycje tej organizacji. Jest też swoistym uzupełnieniem tegoż katalogu.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Drogi do niepodległości. Ziemia wschowska i pogranicze wielkopolsko-śląskie 1918-1920
• Północny łuk refleksyjny w Polsce
• Dzieje oświetlenia
• Tradycyjne Budo
• Japońska heraldyka
• Kendo
• Europa. Historia naturalna
• Sekretna historia SAS
• Księga aresztowanych, internowanych i deportowanych z Górnego Śląska do ZSRR w 1945 roku
• Nie tylko Petlura
• Północny łuk refleksyjny w Polsce
• Dzieje oświetlenia
• Tradycyjne Budo
• Japońska heraldyka
• Kendo
• Europa. Historia naturalna
• Sekretna historia SAS
• Księga aresztowanych, internowanych i deportowanych z Górnego Śląska do ZSRR w 1945 roku
• Nie tylko Petlura
Recenzje
| Brak recenzji tej pozycji |
