Moneta i imperium. Od Achemenidów po królestwa hellenistyczne
Muzeum Narodowe w KrakowieRok wydania: 2017
ISBN: 978-83-7581-243-5
Oprawa: miękka
Ilość stron: 102
Wymiary: 170 x 240
Dostępność: Niedostępna
54.10 zł
powrót
Jako pierwsi zaczęli bić monety prawdopodobnie Lidyjczycy, lud zamieszkujący zachodnią Azję Mniejszą. Stało się to najpóźniej w trzeciej ćwierci VII w. p.n.e. Obyczaj produkcji i używania monety szybko przyjęli Grecy, którzy doprowadzili do jego rozpowszechnienia w świecie śródziemnomorskim. Po podboju Lidii zaadaptowali ją Persowie.
Najwcześniejsze monety bito z elektronu – stopu złota i srebra. Monety złote i srebrne jako pierwszy zaczął bić władca Lidii Krezus (561–546 p.n.e.). Poza nielicznymi wyjątkami moneta złota była domeną władcy, najpierw Krezusa, następnie perskich Achemenidów i władców macedońskich – Filipa II (359–336 p.n.e.) oraz Aleksandra Wielkiego (336–323 p.n.e.) i jego następców. Władcy wielkich imperiów bili również monety srebrne, a od czasów Filipa II także brązowe. Obok królów produkcję własnych monet prowadzili ponadto satrapowie i inni przedstawiciele króla, władcy pomniejszych królestw, lokalni dynaści oraz miasta.
Ten skomplikowany obraz mennictwa od czasów państwa Achemenidów (ok. 550–330 p.n.e.) po królestwa hellenistyczne (ok. 323–30 p.n.e.) prezentuje ekspozycja przygotowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie i Muzeum Narodowe w Warszawie. Obok obiektów ze zbiorów organizatorów na wystawie pokazano także monety z wiodących kolekcji publicznych i prywatnych.
Najwcześniejsze monety bito z elektronu – stopu złota i srebra. Monety złote i srebrne jako pierwszy zaczął bić władca Lidii Krezus (561–546 p.n.e.). Poza nielicznymi wyjątkami moneta złota była domeną władcy, najpierw Krezusa, następnie perskich Achemenidów i władców macedońskich – Filipa II (359–336 p.n.e.) oraz Aleksandra Wielkiego (336–323 p.n.e.) i jego następców. Władcy wielkich imperiów bili również monety srebrne, a od czasów Filipa II także brązowe. Obok królów produkcję własnych monet prowadzili ponadto satrapowie i inni przedstawiciele króla, władcy pomniejszych królestw, lokalni dynaści oraz miasta.
Ten skomplikowany obraz mennictwa od czasów państwa Achemenidów (ok. 550–330 p.n.e.) po królestwa hellenistyczne (ok. 323–30 p.n.e.) prezentuje ekspozycja przygotowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie i Muzeum Narodowe w Warszawie. Obok obiektów ze zbiorów organizatorów na wystawie pokazano także monety z wiodących kolekcji publicznych i prywatnych.
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Mennictwo wschowskie
• Księga podróży Ewliji Czelebiego
• Montownie samochodów II Rzeczypospolitej
• Moneta polska i obca w średniowieczu
• Monety Wielkiego Księstwa Litewskiego 1387-1707; Skorowidz monet litewskich
• Oręż europejski
• A działo się to... w Elblągu
• Golgota kobiet
• Historia rozwoju fregat żaglowych
• Most Mulwijski 312
• Księga podróży Ewliji Czelebiego
• Montownie samochodów II Rzeczypospolitej
• Moneta polska i obca w średniowieczu
• Monety Wielkiego Księstwa Litewskiego 1387-1707; Skorowidz monet litewskich
• Oręż europejski
• A działo się to... w Elblągu
• Golgota kobiet
• Historia rozwoju fregat żaglowych
• Most Mulwijski 312
Recenzje
| Brak recenzji tej pozycji |
