Mortui viventes obligant. Cmentarzysko wczesnośredniowieczne w Dziekanowicach
Muzeum Pierwszych Piastów na LednicyRok wydania: 2022
Seria: Biblioteka Studiów Lednickich
ISBN: 978-83-61371-96-0
Oprawa: miękka
Ilość stron: 568
Wymiary: 210 x 295
Dostępność: Na półce
74.50 zł
Od wydawcy:
"Grobami wyróżniającymi się na cmentarzysku było 6 pochówków tzw. groby komorowe, w których pod koniec X wieku pochowano przedstawicieli lokalnej elity. Groby te zainicjowały chowanie zmarłych na tym terenie. W zdecydowanej większości zmarłych chowano w grobach wziemnych niespalonych. Tylko dwoje zmarłych zostało spalonych i pochowanych pomiędzy innymi grobami. Wśród zmarłych znalazły się dzieci – od okresu płodowego, poprzez noworodki, a także dorośli oraz niewielka ilość ludzi w podeszłym wieku. Przeciętny wiek kobiet to około 32 lat, a mężczyzn 38 lat.
Na cmentarzysku obserwujemy zetknięcie się starych tradycji ze zwyczajami wynikającymi z pojawienia się nowej religii. Wśród zmarłych należy się liczyć ze znaczną grupą ludzi, którzy urodzili się poza Wielkopolską i w ramach zasiedlania przez Piastów centrum państwa zostali sprowadzeni nad Lednicę. Potwierdzają to badania izotopu strontu. Dzięki zabytkom (m.in. monetom), a też dzięki analizom węgla radioaktywnego wiemy, że cmentarzysko funkcjonowało od końca X po XIII wiek. A jego początki to nie tylko groby komorowe ale też pochówki równoczasowe w kilku innych miejscach przestrzeni cmentarnej.
Badania przyrodnicze pozwalają odtworzyć roślinność jaką porośnięty był cmentarz, a też szatę roślinną wschodniej strony jeziora. Dodatkowo przebadana zawartość jam grobowych pozwala powiedzieć o roślinach jakie otrzymywali zmarli podczas uroczystości składania ich do grobów. Często przy grobach palono ogniska, a do ich palenia używano drewna dębów oraz innego materiału jaki był dostępny w terenie otaczającym cmentarzysko.
W sumie, publikacje cmentarzyska dziekanowickiego pozwalają spojrzeć na ludność mieszkającą około 1000 lat temu nad jeziorem Lednica jako na ludzi kultywujących tradycję w warunkach jakie stwarzało nowe państwo Piastów. Możemy dostrzec ludzi o różnym pochodzeniu, mających rozmaite upodobania i odczucia. Ludzi żyjących w rodzinach i choć związanych z wieloma zajęciami – tworzących wspólnotę, która przez 300 lat żyła obok siebie. Dzięki badaniom archeologicznym przywracamy pamięć o niedzisiejszych mieszkańcach tych terenów".
"Grobami wyróżniającymi się na cmentarzysku było 6 pochówków tzw. groby komorowe, w których pod koniec X wieku pochowano przedstawicieli lokalnej elity. Groby te zainicjowały chowanie zmarłych na tym terenie. W zdecydowanej większości zmarłych chowano w grobach wziemnych niespalonych. Tylko dwoje zmarłych zostało spalonych i pochowanych pomiędzy innymi grobami. Wśród zmarłych znalazły się dzieci – od okresu płodowego, poprzez noworodki, a także dorośli oraz niewielka ilość ludzi w podeszłym wieku. Przeciętny wiek kobiet to około 32 lat, a mężczyzn 38 lat.
Na cmentarzysku obserwujemy zetknięcie się starych tradycji ze zwyczajami wynikającymi z pojawienia się nowej religii. Wśród zmarłych należy się liczyć ze znaczną grupą ludzi, którzy urodzili się poza Wielkopolską i w ramach zasiedlania przez Piastów centrum państwa zostali sprowadzeni nad Lednicę. Potwierdzają to badania izotopu strontu. Dzięki zabytkom (m.in. monetom), a też dzięki analizom węgla radioaktywnego wiemy, że cmentarzysko funkcjonowało od końca X po XIII wiek. A jego początki to nie tylko groby komorowe ale też pochówki równoczasowe w kilku innych miejscach przestrzeni cmentarnej.
Badania przyrodnicze pozwalają odtworzyć roślinność jaką porośnięty był cmentarz, a też szatę roślinną wschodniej strony jeziora. Dodatkowo przebadana zawartość jam grobowych pozwala powiedzieć o roślinach jakie otrzymywali zmarli podczas uroczystości składania ich do grobów. Często przy grobach palono ogniska, a do ich palenia używano drewna dębów oraz innego materiału jaki był dostępny w terenie otaczającym cmentarzysko.
W sumie, publikacje cmentarzyska dziekanowickiego pozwalają spojrzeć na ludność mieszkającą około 1000 lat temu nad jeziorem Lednica jako na ludzi kultywujących tradycję w warunkach jakie stwarzało nowe państwo Piastów. Możemy dostrzec ludzi o różnym pochodzeniu, mających rozmaite upodobania i odczucia. Ludzi żyjących w rodzinach i choć związanych z wieloma zajęciami – tworzących wspólnotę, która przez 300 lat żyła obok siebie. Dzięki badaniom archeologicznym przywracamy pamięć o niedzisiejszych mieszkańcach tych terenów".
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
• Między ziemią, wodą i powietrzem
• Cmentarzysko wczesnośredniowieczne w Gieczu
• Okres lateński wpływów rzymskich w Karpatach
• Dawid kontra Goliat
• Archeologia o kulturze i mentalności społeczeństw wczesnośredniowiecznych tzw. barbarzyńskiej Europy X wieku
• Fortece na bagnach
• Księga Królów
• Archeologiczne zabytki Pomorza Zachodniego. Województwo zachodniopomorskie
• Relacje kulturowe południowego Śląska i północnych Moraw i Czech w IX-X wieku w świetle źródeł ceramicznych
• Zaprowadzenie chrześcijaństwa w Polsce
• Cmentarzysko wczesnośredniowieczne w Gieczu
• Okres lateński wpływów rzymskich w Karpatach
• Dawid kontra Goliat
• Archeologia o kulturze i mentalności społeczeństw wczesnośredniowiecznych tzw. barbarzyńskiej Europy X wieku
• Fortece na bagnach
• Księga Królów
• Archeologiczne zabytki Pomorza Zachodniego. Województwo zachodniopomorskie
• Relacje kulturowe południowego Śląska i północnych Moraw i Czech w IX-X wieku w świetle źródeł ceramicznych
• Zaprowadzenie chrześcijaństwa w Polsce
Recenzje
| Brak recenzji tej pozycji |
