archeo [1155]
armie i żołnierze [4037]
biografie i wspomnienia [9546]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1085]
fakty, domysły, interpretacje [2008]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2133]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1538]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1420]
ludzie, czasy, obyczaje [7532]
machiny wojenne [2200]
mity i religie [1917]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2441]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6363]
polityka i ideologia [4538]
Polska po wojnie [2778]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2082]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4687]
zamki, dwory, pałace [532]
Ziemia Obiecana [922]

Emil Cioran (1911–1995) swoją pierwszą książkę "Na szczytach rozpaczy" opublikował jeszcze po rumuńsku w 1934 roku. Otrzymał za nią Nagrodę Fundacji Królewskiej w kategorii debiutu, podobnie jak Eugen Ionescu (później Eugene Ionesco), który obok Mircei Eliadego był w XX wieku trzecim najwybitniejszym rumuńskim pisarzem z pokolenia Ciorana. W okresie tworzenia tego wczesnego dzieła autor, tak jak Eliade, przeżywał krótkotrwały okres fascynacji faszyzmem, od czego później zdecydowanie się odciął. Był wówczas absolwentem filozofii uniwersytetu w Bukareszcie ukończonej na podstawie pracy magisterskiej o Bergsonie. "Na szczytach…" stanowi też debiut myśli Ciorana, która przyniosła mu światową sławę w późnych latach twórczości po opublikowaniu kilkunastu książek oświetlających w aforystycznej często formie główne wątki jego „radosnego pesymizmu”. Czytelnik znajdzie tu zaczątek tej drogi, idee dwudziestodwuletniego autora rozwijane konsekwentnie później – skupione wokół rozpoznania życia jako cierpienia i wokół koncepcji ratunku przez odkrycie pustki. Pustka, pewność, że zbawienia nie ma, zastępuje pozory wiedzy i wiary. Na podłożu tej właśnie wolności od świata „mieszczańskich” dążeń młody Cioran znajduje tragiczne zbawienie. W odległej Transylwanii jak francuscy egzystencjaliści burzy „absurdalne mury”, by ich potem prześcignąć w radykalizmie tego przedsięwzięcia.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: