archeo [1155]
armie i żołnierze [4037]
biografie i wspomnienia [9546]
czasopisma odkrywców [851]
czasy starożytne [1375]
deser [2386]
dla dzieci [1085]
fakty, domysły, interpretacje [2008]
fortyfikacje i podziemia [517]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2133]
historia w obrazkach [333]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1538]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1420]
ludzie, czasy, obyczaje [7532]
machiny wojenne [2200]
mity i religie [1917]
odkryj historię [507]
ofiary wojny [2441]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1260]
podróże w czasie i przestrzeni [6363]
polityka i ideologia [4538]
Polska po wojnie [2778]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2082]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [493]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4687]
zamki, dwory, pałace [532]
Ziemia Obiecana [922]

Dzieło o tytule spornym do dziś, zwane naprzemiennie „Symposium” (Sympozjon), „Caesares” (Cezarowie) albo też „Kronia” czy „Saturnalia”, to zapis poglądu cesarza na to, jaki cesarz być powinien w pryzmacie tego, jakim mu być nie wolno. Autor – niechrześcijanin wychowany w chrześcijaństwie – z przymrużeniem oka poszukuje głębszej prawdy moralnej. W wielu pracach, zwłaszcza historiograficznych, zawarte są informacje dotyczące funkcjonującego w kulturze duchowej i politycznej ideału władcy. Dzieł opisujących władców bezpośrednio jest ledwie kilka, a tylko to jedno napisane jest przez uczestnika wydarzeń i cesarza w jednej osobie, stanowiąc tym samym unikatowe źródło, w którym przedstawione zostały z satyrycznym zacięciem sylwetki wszystkich ważniejszych władców imperium.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: