Wspomnienia z podróży 1852-1853
Fundacja Ogrody Kultury im. księżnej DinoRok wydania: 2023
ISBN: 978-83-961167-2-7
Oprawa: twarda
Ilość stron: 200
Wymiary: 170 x 240
Dostępność: Dostępna za 3-5 dni
143.00 zł
Autorka wspomnień była "córką księcia Kurlandii i Semigalii, Piotra Birona, który po III rozbiorze Polski zmuszony został do sprzedaży swych włości na rzecz Rosji. Za pozyskany w ten sposób milion guldenów zakupił m.in. księstwo żagańskie. Córce Dorocie przypadł wtedy majątek w Zatoniu (Günthersdorf). W swym dorosłym życiu Dorothea de Talleyrand-Périgord odegrała znaczącą rolę w świecie politycznym dworów ówczesnej Europy. Jak w domu czuła się na większości salonów europejskich, a podczas kongresu wiedeńskiego skutecznie prowadziła interesy stryja swego małżonka, francuskiego męża stanu, Karola de Talleyrand-Périgord. Wykazywała się niezwykłym zmysłem dyplomatycznym i urokiem osobistym. Prywatnie była miłośniczką sztuki i osobą o głębokiej wrażliwości i nietuzinkowej osobowości.
Księżna Dino przez znaczną część życia prowadziła spisywane każdego niemal dnia pamiętniki, stanowiące obecnie niezwykle cenne źródło informacji nie tylko o jej życiu prywatnym, o jej przemyśleniach i działaniach, ale również o uwarunkowaniach polityczno-społecznych w połowie XIX wieku. W latach 1852-53, a więc już w jesieni życia, księżna podjęła zamysł odbycia kolejnej, ostatniej już w życiu większej podróży do północnej Italii. Podczas wojaży tych również znajdowała niemal co dzień czas na spisywanie swych doświadczeń i myśli. Te właśnie zapiski, zachowane w postaci rękopiśmiennej, obejmujące trzysta gęsto zapisanych stronic, przełożył na język polski prof. Marek Biszczanik (Instytut Filologii Germańskiej UZ)".
Księżna Dino przez znaczną część życia prowadziła spisywane każdego niemal dnia pamiętniki, stanowiące obecnie niezwykle cenne źródło informacji nie tylko o jej życiu prywatnym, o jej przemyśleniach i działaniach, ale również o uwarunkowaniach polityczno-społecznych w połowie XIX wieku. W latach 1852-53, a więc już w jesieni życia, księżna podjęła zamysł odbycia kolejnej, ostatniej już w życiu większej podróży do północnej Italii. Podczas wojaży tych również znajdowała niemal co dzień czas na spisywanie swych doświadczeń i myśli. Te właśnie zapiski, zachowane w postaci rękopiśmiennej, obejmujące trzysta gęsto zapisanych stronic, przełożył na język polski prof. Marek Biszczanik (Instytut Filologii Germańskiej UZ)".
Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także:
Recenzje
| Brak recenzji tej pozycji |
