archeo [1153]
armie i żołnierze [4024]
biografie i wspomnienia [9477]
czasopisma odkrywców [850]
czasy starożytne [1369]
deser [2374]
dla dzieci [1078]
fakty, domysły, interpretacje [1980]
fortyfikacje i podziemia [516]
H I S T M A G . o r g [9]
historia narodów [2118]
historia w obrazkach [331]
KARTY UPOMINKOWE [2]
kolekcje [1529]
koszulki MIASTO MENELI - Custom Factory [2]
królowie, władcy, dyktatorzy [1418]
ludzie, czasy, obyczaje [7487]
machiny wojenne [2193]
mity i religie [1907]
odkryj historię [504]
ofiary wojny [2428]
Pan Samochodzik [179]
plansze, pionki, karty [141]
pod Gwiazdą Dawida [1259]
podróże w czasie i przestrzeni [6334]
polityka i ideologia [4508]
Polska po wojnie [2770]
promocja WIELKA LITERA [1]
rycerze i zakonnicy [2072]
sekretna wojna [885]
tajemnice, skarby, przygody [491]
warsztat [941]
wojny, batalie, potyczki [4660]
zamki, dwory, pałace [530]
Ziemia Obiecana [914]

Abu Maszar Dżafar ibn Muhammad ibn Umar al-Balchi, znany także, przede wszystkim w kręgach kultury łacińskiej, jako Albumazar lub Albumasar urodził się prawdopodobnie 10 sierpnia 787 na terytorium dzisiejszego Afganistanu, zmarł 9 marca 886 na terenie Iraku. Był jednym z najwybitniejszych perskich astronomów (jego dzieła astronomiczne nie zachowały się), astrologów i matematyków. Służył na dworze Abbasydów w Bagdadzie, gdzie spędził większość swojego bardzo długiego życia. To tutaj osobiście poznał Masahallaha, Omara z Tyberiady, Ibn Sahla. Był uczniem Al Kindiego, pod wpływem którego w wieku lat 47 zainteresował się filozofią i matematyką oraz astrologią. Z lubością studiował dzieła Arystotelesa oraz neoplatoników, w oparciu o nie wzmacniając własne przekonania tak religijne, jak i astrologiczne. Na skutek lektur neoplatoników przyjął Plotyńską koncepcję emanatyzmu, która zaowocowała przekonaniem, iż powstawanie i ginięcie jest skutkiem koniunkcji ciał niebieskich. Przekonanie to było tak silne, że rozważaniom na ten temat poświęcił duży i bardzo znaczący traktat. Według Albumasara świat został stworzony w momencie, gdy siedem planet znalazło się w jednej linii w znaku Barana, zaś jego koniec nastąpi wtedy, gdy wszystkie planety ustawią się w znaku Ryb. Podstawy swojej astrologii perski uczony opierał również na Vetiusie Valensie. Albumasarowi zawdzięczamy przechowanie antycznej tradycji hellenistycznej w astrologii, a przede wszystkim wiedzę o astrologii mundalnej praktykowanej w świecie persko-arabskim. Łacińskie przekłady jego prac przyczyniły się do ponownego poznania poglądów Arystotelesa w średniowiecznej Europie Zachodniej. Przez współczesnych sobie i następców ceniony jako wybitny astrolog, jego koncepcje były jednak krytykowane przez innych astronomów muzułmańskich takich jak chociażby Al Biruni. Wywarł bardzo silny wpływ na twórczość Rogera Bacona i Alberta Wielkiego.

Klienci, którzy oglądali tą książkę oglądali także: